Bir kölesi vefat edince Hz. Aişe niçin ağladı? Mahmud Efendi hz. anlatıyor

Mahmud Efendi Hazretleri 13. sohbetinde buyuruyor ki:

Ayşe validemizin de bir cariyesi vardı. Bir gün bu cariye vefat etti. Ayşe validemiz çok ağladı. Dediler ki: “Niçin bu kadar ağlıyorsun cariye mi yok?” Ayşe validemiz buyurdular ki: “Evet cariye çok ama bunun gibi bulunmaz.” Sordular “Nasıldı?” Buyurdu ki: “Yat desen kalkardı, kalk desen yatardı.” Dediler: “Bunun nesine heves ediyorsun?” O zaman Ayşe validemiz buyurdu: “Bu bana böyle muhalefet ettikçe ben onu görmemezlikten gelirdim. Rabbimin şu ayeti ile benim amel etmeme sebep oluyordu” buyurdular.

“Güzel bir şekilde görmemezlikten gel” (Hicr suresi:85)

Ey müslümanlar! Bu ayetler sadece onlara mı indi? Bize inmedi mi? Niçin biz böyle amel etmiyoruz? Niçin biz görmemezlikten gelmiyoruz? Niçin habbeyi kubbe yapıyoruz?

Mevla Teala Hazretleri ne buyuruyor:

“Bana yönelenlerin yoluna tabi olun.” (Lokman suresi:15)

Allah Tealaya yönelenlerin başında Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) sonra ezvac-ı mutahharat ümmehatül müminin, ehl-i beyt, ashab-ı kiram, müctehid, huffaz, kurra, müfessirin gelir. Bütün bunlar hepsi Allah’a yönelen kimselerdir. Bizim de aklımız varsa, biz de o deryaya girelim.

Buna dair bir ayet-i kerime daha okuyalım.

“İşte onlar Allah(u- Tealan) ın hidayet ettiği zatlardır. Sende onların hidayetine uy.” (Enam suresi:90)

Ya Erhamerrahimin! Bizi bu ayet-i celile ile amil eyle. Onlarla beraber huzura kavuştur. Amin!