Çocuğunu yalana anne babalar alıştırıyor

   Peygamber Efendimiz şöyle buyuruyor: “Dört şey vardır ki, bunlar kimde bulunursa o kimse katıksız münafık olur. Kimde bunlardan bir şey bulunursa (onu bırakıncaya kadar) kendisinde nifaktan bir haslet var demektir: Konuştu mu yalan söyler, söz verirse sözünde durmaz, vaat ederse vaadinden döner, bir dava ve duruşma esnasında haktan ayrılır.” (Buhari, İman, 24)
   Bu alametleri maalesef Müslümanlarda da görebiliyoruz. Bunun yansıması çocuklar üzerinde çok kötü oluyor. Çocuklar anne ve babasından veya çevresinden gördüğü gibi “yalanın” çok da fena bir şey olmadığı zannına kapılıyor.
   Çünkü insanlar küçük yalanları “yalan” olarak görmemeye başlamışlar. Bir şey vaad edip yerine getirmiyor veya istediğini elde edebilmek için yalan söylüyorlar.
   Mesela bakınız bu konuda bir örnek verelim:
   Abdullah b. Amr (Radıyallahu anh) anlatıyor: Hazreti Peygamberin evimizde bulunduğu bir gün, annem beni yanına çağırırken: “yavrum gel sana bir şey vereceğim” dedi. Hazreti Peygamber: “çocuğa ne vermek istedin” diye sordu. Annem: “hurma vermek istedim” deyince Hazreti Peygamber: “Eğer bir şey vermeseydin sana bir yalan günahı yazılırdı.” diye ikaz etti. (Ebu Davud, Edep, 88)
   Görüyorsunuz ya, çocuğu çağırmak için bir şey vermeyeceği halde “gel sana bir şey vereceğim” demek yalan olarak kabul ediliyor.
   Öyle ise çok dikkatli olmamız lazım.
    Bir de çocuklarını kendisi doğrudan yalana alıştıran aileler var. Mesela kapıya kendisiyle görüşmek istediği bir kişi gelip, o kişiyle görüşmek istemediği zaman yavrusunu kapıya gönderip “evde yok”, telefonda görüşmek istemediği kişi arıyorsa “şuan meşgul” dedirten anne babalar çocuklarını kendi elleriyle yalana alıştırıyorlar. Yalanı aşılıyorlar. Yalanı basitleştiriyor, çocuğun anlayışında “bir kutuluş yolu” olarak benimsenmesine sebep oluyorlar.
   Halbuki yalandan kaçınmak, doğru ve dürüst olmak en faziletli ahlaktır. İnsanlar katında da böyledir, Allah (Celle Celaluhu) katında da. Şu hadis-i şerifle konunun önemine değinip bitirelim:
Abdullah İbni Mes’ûd radıyallâhu anh”den rivâyet edildiğine göre Nebî sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
– “Şüphesiz ki sözde ve işte doğruluk hayra ve üstün iyiliğe yöneltir. İyilik de cennete iletir. Kişi doğru söyleye söyleye Allah katında sıddîk (doğrucu) diye kaydedilir. Yalancılık yoldan çıkmaya (fucûr) sürükler. Fucûr da cehenneme götürür. Kişi yalancılığı meslek edinince Allah katında çok yalancı (kezzâb) diye yazılır“.
Buhâri, Edeb 69; Müslim, Birr 103-105. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 80; Tirmizi, Birr 46; İbni Mâce, Mukaddime 7; Dua 5
www.ihvanlar.net