Evlilik çağındaki gençlere medya tuzağı

Sokaktaki manzara iffetsizliğe, okuldaki ortam mahremiyet sınırı olmayan bir hayata, tv ekranlarındaki ahlaksız sahneler zinaya, internet mecraları gayr-ı meşru bataklıklara sürüklüyor gençlerimizi.

Evlilik adı altındaki programlar “evliliğin ne kadar öcü, karı-koca olmanın ne denli ürkütücü bir şey olduğunu” aşılıyorlar topluma.Kadınla ilgili kurulan cümleler ‘cinayet’, erkekle ilgili söylemler ‘barbarlık’la bitiyor.

Evlilikle alakalı filmler, dizi sahneleri, programlar, evliyken aldatan eşlerden söz ediyor. Böylelikle topluma “evlenmeyin, siz de aldatılırsınız” duygusu aşılanıyor.

Öte yandan hayatın gerçeklerinden uzak, toz pembe, ultra lüks, dertsiz- tasasız, her anı aşk (!)la dolu bir dünya; bir yuva vadediyorlar topluma.

Dünya kadar para verip, saatlerce süsledikleri; reklam aracı olarak kullandıkları kadınları ‘ideal kadın modeli’ olarak arz ediyorlar cemiyete. Uydurulan bu yalanı gerçek hayatında bulamayan Müslüman da depresyonlara giriyor.

Parasını alıp işine bakan vitrindekilere aldanarak, gün boyu kendisi ve çocukları için didinip duran en sadık arkadaşı eşine karşı soğukluk hissetmeye başlıyor. Serapa bir hayale kurban gidiyor güzelim yuvası.

Tüm bu olumsuzluklara rağmen evlenmek isteyen genç, abartılı düğün masrafları ve israftan başka bir şey olmayan ön koşul harcamalar sebebiyle koca bir dağın altında ezilmiş hissediyor kendini. Evlenme yolundaki tüm yeltenişleri ‘evlenmek muhal sana’ diyen maddî engellerle püskürtülüyor adeta.

Dünyayı olduğu gibi anlatan, imtihan icabı başımıza gelen musibetleri yıkılmadan nasıl aşabileceğimizi öğreten, her düsturuyla manevi dünyamızı imar eden Kur’an ve sünnetten bir kelime bile olsa bahsetmiyorlar topluma.

Allah’ın emri, peygamberin kavliyle başlayan kız istemeler, daire, araba, arsa, altın müzakerelerine evriliyor birden. Öyle ki, içler acısı bu süreci dışarıdan izleyen biri kurulacak olan şeyin “aile” değil de “limited şirketi” olduğu zannına kapılıyor neredeyse.

Elimizi vicdanımıza koyarak soralım efendiler: Evliliğe; aile medeniyetini yaşatmaya; iffetli hayata mani olan bunca şey varken gençlerimiz nasıl evlenecek? Nasıl devam edecek ictimâ‘î düzen?

Üzülerek ifade etmeliyim ki, tufan misali her yanımızı sarmış böylesi bir tahribat karşısında ne evliliğin önünü açacak kayda değer bir düzenleme, ne de gençlerimizi bu bataklıktan kurtaracak bir planımız var.

Bu böyle devam ederse, sanırım ahiretimizi kaybetmek için başka vebale gerek kalmayacak.Hafizanallah.

Ömer Faruk KORKMAZ