Prof. Muhammed Hamidullah’ın tasavvuf yorumu

   Bazı vehhabi zihniyetli insanlar tasavvufu inkar etse ve saldırsa da akademik ünvanı olup akılcılığı ile meşhur olan insanlar tasavvufun hakikatini, lüzumunu ve faydasını müşahede ettikleri için çok samimi ifadelerde bulunuyorlar. İşte onlar prof. Muhammed Hamidullah’ın bir beyanı… ibretle okuyunuz:

   Benim yetişme tarzım akılcıdır. Hukuki çalışmalar ve incelemeler bana, inandırıcı bir şekilde tarif ve isbat edilemeyen her şeyi reddettirmiştir. Muhakkak ki ben, namaz, oruç vs. gibi İslami vazifelerimi tasavvufi sebeplerle değil, hukuki sebeplerle ifa ediyorum. Kendi kendime diyorum ki:

   ‘Allah benim Rabbimdir. Sahibimdir. O bana bunları yapmayı emretmiştir. O halde yapmalıyım. Bundan başka hak ve vazife birbirine bağlıdır. Allah bunları ben istifade edeyim diye emretmiştir; şu halde ben ona şükretmekle vazifeliyim.’

   Batı toplumunda, Paris gibi bir muhitte yaşamaya başladığım zamandan beri hayretle görmekteyim ki, Hıristiyanların, İslamiyet’i kabulü; onları İsla’ı kabule sevk eden, fıkıh ve kelam alimlerinin görüşleri değil, İbn-i Arabi ve Mevlana gibi sufilerdir. Bu konuda benim de şahsi müşahedelerim olmuştur. İslami bir konuda benden izah istendiği zaman, benim verdiğim akli delillere dayanan cevap, soranı tatmin etmiyordu; fakat tasavvufi izah meyvesini vermekte gecikmiyordu. Bu konuda tesir gücümü gittikçe kaybettim. Şimdi inanıyorum ki, Hülagu’nun yakıp yıkan istilalarından sonra, Gazan han zamanında lduğu gibi, bugün de en azından Avrupa ve Afrika’da İslam’a hizmet edecek olan, ne kılıç ne de akıldır; fakat kalb yani tasavvuftur.

   Bu müşahededen sonra tasavvuf konusunda yazılan bazı eserleri incelemeye başladım. Bu, benim gönül gözümü açtı. Anladım ki; Hazret-i Peygamber zamanındaki tasavvuf ve büyük İslam mutasavvıflarının yolu, ne kelimeler üzerinde uğraşmak ne de manasız şeylerle meşgul olmaktır; fakat insan ile Allah arasındaki en kısa yolda yürümektir,şahsiyetin geliştirilmesi yolunu aramaktır.

   İnsan kendisine yüklenen vazifelerin sabeplerini arıyor. Manevi sahada maddi izahlar bizi hedeften uzaklaştırmaktadır; ancak manevi izahlardır ki insanı tatmin etmektedir.” (Mustafa Kara – Metinlerle Günümüz Tasavvuf Hareketlerinden..)

 www.ihvanlar.net

HAMİDULLAH’A YAPILAN REDDİYE

— HAMÎDULLAH: 1326 [m. 1908] senesinde Hindistânın güneyinde Hay­darâbâtda tevellüd etdi. [m. 1971] de İstanbulda kendisi ile konuşuldu. İslâm âlimlerine, Selef-i sâlihîne güvenmediğini, Haydarâbâtdaki hocasının sözlerine uy­mıyan bilgilere inanmadığını söyledi. Orada Osmâniye üniversitesinde okudu. Dev­letler hukûku üzerinde doktora yapdı. [m. 1947] de Hindistân hükûmeti kendisi­ni vatandaşlıkdan çıkardı. Pârisde CNRS ilmî araşdırma a’zâsı idi. İsmâ’îlî mezhe­binde, koyu Ehl-i sünnet düşmanı olarak yetişdi. Açıkca ve sinsice, islâmiyyeti boz­mağa, Ehl-i sünnet âlimlerini lekelemeğe çalışdı. (İslâma Giriş) ve (İslâm Peygam­beri)kitâblarında, bozuk düşüncelerini açığa vurmakdadır. Sebe’ sûresinin yirmi­sekizinci [28] âyetinin meâl-i şerîfi,(Seni bütün insanlara Peygamber gönder­dim)dir. O ise, kitâbına, yalnız müslimânların Peygamberi olduğunu anlatan ism takmışdır. Kâfirlerin çoğunun inançları böyledir. (Fâideli Bilgiler) kitâbımızın sonundaki 63.cü maddede, bozuk yazılarına cevâblar verilerek, azgın bir islâm düş­manı olduğu, isbât edilmişdir. 1424 [m. 2003] de öldü.